Op vrijdag 24 februari vertrokken we naar Schotland, na een uurtje vliegen stapte we uit het vliegtuig in Glasgow. Nadat we de waren ingecheckt in het deelnemers hotel gingen we even kijken naar de sporthal van het toernooi. Deze was gevestigd op het terrein van de universiteit van Glasgow. Gezien het grote deelnemersveld was de zaal maar sober aangekleed. Voor ons geen probleem want we zijn hier voor de vechters en niet voor de zaalaankleding. Om 18.00 uur naar de weging en medische keuring daarna nog even wat gegeten en op tijd weer naar het hotel en vroeg het bedje in.
In de voorronde tegen Bartoz Calka een karateka uit Ierland. Deze Ierse vechter kreeg geen kans van Kelvin Tienstra en zette met goede en harde combinatie gelijk de toon. Hierdoor drukte Kelvin hem in de verdediging en bleef hij alleen maar achteruit stappen. Na twee minuten wezen de scheidsrechters Kelvin als winnaar aan.
In de kwart finale tegen Sami Mehio een deelnemer uit Engeland en een bekende, Kelvin had weleens eerder tegenover hem gestaan in de Britse open. De partij ging gelijk op, Kelvin scoorde wel op het lichaam en benen van zijn tegenstander maar niet genoeg voor de overwinning. In de tweede ronde ging het beter en kwamen de trappen, stoten en knieën van Kelvin beter door en drukte hij de Engelsman steeds meer in de verdediging en wezen de scheidsrechters na twee rondes Kelvin als winnaar aan.
In de halve finale tegen de Noor Bjorn Orstad, dit was een sterke vechter met een groot incassering vermogen. De eerste ronde ging gelijk op, de tweede ronde scoorde kelvin iets meer maar niet voldoende voor de overwinning, daarna de derde en beslissende ronde. Kelvin wist dat het erop of eronder was en in de laatste 30 seconden versnelde hij met harde stoten en low kicks hierdoor werd Bjorn sterk in de verdediging gedrukt en won Kelvin deze partij.
In de finale ook tegen een sterke Noor Rasmus Orstad, nee geen broer van, maar Kelvin had wel veel moeten geven in de halve finale. Je zag bij elke stoot en trap dat de energie wegvloeide uit het lichaam van Kelvin maar het ging gelijk op. Rasmus had een makkelijker voor progamma gehad. In de laatste 5 seconde van de tweede ronde kreeg Kelvin een goed geplaatste trap op zijn onderste rib en stapte even weg. De scheidsrechters beloonde Rasmus met een waza-ari. Echt jammer om in de laatste 5 seconden de finale zo te verliezen.
De volgende dag tijdens de cultuurronde en een Scottish biertje nog even terugkijkend hebben we het geweldig gedaan, daarbij kregen we ook nog complimenten van de organisatie en men hoopte ons volgend jaar weer te zien.
Big Osu.