Geen podiumplekken voor NKA op WK Kyokushin karate
Van 9 t/m 10 december vond het wereldkampioenschap karate van de Kyokushin World Union (KWU) plaats Jekaterinenburg, Rusland. Het team van de NKA bestond uit 3 deelnemers en de bondscoach, maar ondanks de goede voorbereidingen werden er geen prijzen bemachtigd op het toernooi waar 280 deelnemers uit 55 verschillende landen aan deelnamen.
De reis verliep niet erg voorspoedig op de woensdag dat het team vertrok. De eerste vlucht van Amsterdam naar Moskou werd op het laatste moment geannuleerd door KLM vanwege het slechte weer. Gelukkig was Aeroflot niet zo flauw en kon het gezelschap 2 uur later richting de Russische hoofdstad vliegen.
Ondertussen had het team van de NKA, bestaande uit Stephano Blokland, Roel Noordman en Chelsea Kerklaan van Nintai Dojo en Jan van Beek van Karateclub Noritsu zich aangesloten bij een tweede Nederlands team, bestaande uit Erica Ly, Roxanne Ramselaar en Valence Bickel van de KWF.
Eenmaal in Moskou aangekomen waren de karateka’s vreemd genoeg uit het systeem van de luchtvaartmaatschappij verdwenen, maar gelukkig werd dit snel opgelost en kon de reis richting Jekaterinenburg worden voortgezet.
Vroeg in de donderdagmiddag kwamen de karateka’s aan op het vliegveld van de 4e grootste stad van Rusland. Aangezien men een nacht slapen had overgeslagen ging men eerst richting bed. Vervolgens eten in één van de drie hotels die voor het WK waren geregeld en weer op tijd naar bed om bij te slapen.
Op vrijdag stonden de medische controle en weging op de agenda. Iedereen was goed op gewicht en werd goedgekeurd door de strenge Russische delegatie. Iedere karateka kreeg ook een karate-gi van de organisatie waarop een rugnummer en een vlag van het land werden genaaid. Aan het eind van de dag was iedereen klaar voor het WK.
De dag van de waarheid In de vroege ochtend werden de karateka’s door bussen opgehaald om naar de sporthal te worden gebracht. De honderden karateka’s konden zich opwarmen in een speciale ruimte voordat ze hun kunsten konden vertonen op 1 van de 3 ‘tatami’s’ die de uitbundig aangeklede zaal rijk waren.
Chelsea als eerste aan de bak De 21-jarige Schiedamse mocht als eerste van het Nederlandse team de ‘tatami’ betreden, ze was bij de dames -70 kilo ingedeeld. Haar tegenstandeer was de zeer ervaren Canadese Julie Lamarre. Helaas traden de scheidsrechters erg streng op tegen duwen en beide dames hadden als snel een ‘chui’ te pakken. Iets later kreeg Chelsea een ‘genten’ tegen voor duwen, iets wat ze niet terug kon draaien. Het was erg jammer dat de kersverse Europese kampioene door deze beslissing al zo vroeg uit het toernooi lag.
Roel door naar tweede ronde Roel Noordman kwam in de open gewichtsklasse (+95 kilo) in de eerste ronde uit tegen de Kazach Alisher Mukhanov. Roel zat lekker in de partij en bestookte Alisher met harde stoten en knieën. De Kazach wist de ronde te overleven, maar de scheidsrechters waren het er unaniem over eens: Roel mocht door naar de volgende ronde.
Jan na 2 minuten uit het toernooi De 35-jarige karateka van Noritsu was de eerste ronde vrijgeloot, vandaar dat hij lang moest wachten tot zijn eerste partij. Hier kwam hij uit tegen de Afghaan Faramarz Afghan. Jan begon sterk aan de partij en de Afghaan had al meteen last van zijn schouder vanwege een goedgeplaatste stoot. De scheidrechters gaven helaas geen ‘waza-ari’ en het gevecht ging verder. Hoe de scheidsrechters na 2 minuten besloten om de Afghaan door te laten gaan was niemand duidelijk aangezien Jan een sterkere indruk achterliet, deze beslissing moest dan ook met een wrange nasmaak worden weggeslikt.
Roel gestopt in kwartfinale In de kwartfinale kwam Roel uit tegen de Bulgaar Hristo Georgiev, dit beloofde een spannende partij te worden. Ondanks Roel veel sterker en overtuigender was in de eerste ronde kreeg hij toch maar 1 hoekscheidsrechter overtuigd, de beslissing was ‘hike-wake’. Ook in de tweede ronde werd er geen beslissing gemaakt, beide karateka’s moesten in de derde ronde hun laatste energie gebruiken om door te gaan naar de halve finale. Jammer genoeg wist de Bulgaar de scheidsrechter net wat meer te overtuigen en lag Nederlands laatste hoop op een medaille ook uit het toernooi (de KWF karateka’s lagen er allemaal de eerste ronde uit).
Alle voorrondes van het WK werden op zaterdag afgewerkt, het was dan ook de moeite om de vele indrukwekkende partijen te zien. Met name de Russische en Litouwse teams lieten een sterke indruk achter. ’s Avonds werd het verdriet van het Nederlandse team weggedronken in een lokale, Russische bar.
Dag van de finales Op de zondag ging de wekker al weer vroeg aangezien er een stadstour op het programma stond. Met een bus werden de karateka’s door Jekaterinenburg rondgereden. Deze culturele uitstap was uiteraard niet het enige wat er op het programma stond: de 15 finalepartijen vonden vanaf 17.00 uur plaats in een uitverkochte arena. En terwijl er bij het afgelopen WK van 2015 voornamelijk Russen in de finales stonden, was er nu iets meer afwisseling. Zo waren er aan het eind van de dag kampioenen uit diverse landen en van verschillende organisaties. Het blijft voor een land als Nederland erg lastig om op te boksen tegen de vele (semiprofessionele en professionele) Oost-Europese deelnemers, maar hopelijk weet het Nederlandse team op het komende internationale toernooi toch weer enkele podiumplekken te bemachtigen.
Ondanks Nederland geen prijzen heeft gewonnen, heeft men wel laten zien dat men op wereldniveau kan feesten! Voor de Sayanora party was een heel restaurant afgehuurd voor alle deelnemers, coaches en scheidsrechters. Nadat de monden waren gevuld met de vele Russische lekkernijen gingen de voetjes van de vloer. Dat er op de ‘tatami’ vriendschappen ontstaan bleek wel uit de gezellige sfeer die pas in de vroege uurtjes stopte. De volgende dag keerde het team huiswaarts en hier had men meer geluk dan op de ‘tatami’: de vlucht vanuit Moskou was één van de weinige vluchten die de betreffende maandag op Schiphol kon landen vanwege de heftige sneeuwstorm.